Rozdział 7 - "Chciałem ogrzać ją swoją miłością"

Powoli i mozolnie otworzyłam oczy. Za oknem padał śnieg , ulice zakryte były przez białą pierzynę sprawiając hecę dzieciakom , a kierowcom psując krew. Przeniosłam wzrok na śpiącego obok mnie Harrego. Cudownie by wyglądał z małymi śnieżynkami we włosach i z czerwonymi od mrozu policzkami. Odchyliłam lekko kołdrę i chciałam wstać , ale Harry złapał mnie w pasie.
-Nie wstawaj , zostań ze mną w łóżku.
-Nie , Harry muszę już iść. - powiedziałam , jednak on nie zareagował i pociągnął mnie tak mocno , że upadłam obok Niego.
-Już nigdy cię nie wypuszczę , nie uciekniesz mi. - szepnął loczek całując mnie lekko w czoło.
-Gdybym mogła - zostałabym , uwierz. Lecz niestety muszę iść. - odparłam , wyrywając się z jego objęć.
Spojrzałam na zegarek wiszący na ścianie , dochodziło w pół do jedenastej. Miałam około trzydziestu minut , by ubrać się wsiąść do autobusu i dojechać do domu. Chłopak jednak dalej trzymał mnie w objęciach , czułam że powoli zaczyna brakować mi sił. Mój mózg pracował na coraz słabszych obrotach. Po kilku minutach walki uwolniłam się z uścisku. Nie musiałam nawet patrzeć na zegar , by wiedzieć , że jest za późno.
Z perspektywy Harrego
Kiedy Anna wyrwała się z moich ramion zaczęła pospiesznie się ubierać. Jeszcze raz spojrzałem na jej piękną twarz i wydawało mi się , że jest dużo bledsza niż kilka minut temu. Zamknąłem oczy i opadłem na poduszki. Usłyszałem huk. Pospiesznie wstałem i zobaczyłem leżącą na podłodze Anę. Rzuciłem się w jej kierunku. Oddechy , które brała były bardzo płytkie. W mojej głowie pojawiło się milion pytań. Czy ona umiera ? Co mam robić ? Aż w końcu - czy to moja wina ? Wziąłem z etażerki telefon i wybrałem numer pogotowia.
-Pogotowie ratunkowe , słucham ?
-Proszę przyjechać do Smart Hyde Park Inn.
-Co się stało ?
-Moja dziewczyna zemdlała. Słabo oddycha , puls spada. Proszę przysłać karetkę. - szepnąłem przez łzy. Złapałem rękę Anny. Strasznie się bałem , że ją stracę. Bez niej nic nie miałoby sensu. O kim , miałbym myśleć śpiewając "Gotta Be You" na koncercie ? Komu miałbym wysyłać walentynkę w dzień zakochanych ? Moja łza spadła na klatkę piersiową Any.
-Czy pańska dziewczyna na coś choruje ?
-Tak , ma raka.
-Już wysyłam karetkę na miejsce. - powiedział lekarz i kazał mi robić sztuczne oddychanie. Nigdy tego nie robiłem i nie wiedziałem , czy się uda , ale musiałem uwierzyć. W tamtym momencie życie Anny zależało ode mnie , gdybym jej nie pomógł - straciłbym ją. Zrobiłem kilkanaście ucisków klatki piersiowej i wdech. Spojrzałem na klatkę piersiową , nie poruszała się. Traciłem nadzieję , a wtedy usłyszałem głos Any - "Możesz wszystko , musisz tylko uwierzyć we własne siły." Miałem miliony fanek , moja płyta rozchodziła się jak świeże bułeczki , a mój boyband był najpopularniejszy na świecie , ale czy umiałem sprawić , że serce zabije ? Wtedy do głowy przyszły mi kolejne słowa mojej partnerki : "Kiedy śpiewasz More Than This sprawiasz , iż moje serce zaczyna mocniej bić". Złapałem słoń blondynki i zacząłem śpiewać właśnie ten utwór. Słoń Anny była przerażająco zimna , chciałem ogrzać ją moją miłością , która była większa niż przestrzeń kosmiczna. Nagle do pokoju wpadli ratownicy medyczni z noszami. Położyli moją małą blondynkę na noszach i oddalili się , zabierając moją księżniczkę do "krainy czarów" , a ja stałem w drzwiach śpiewając ostatni wers piosenki.

***

Jest to chyba mój ulubiony rozdział , nie mam pojęcia dlaczego. Mam nadzieję , że wam spodoba się tak samo jak mi. Ostatnio dużo piszę i obiecuję wam , że będę dodawać. Postanowiłam , że rozdziały pojawiać się będą pod koniec tygodnia. Więc ... do następnego piątku !

xoxo Devonne.