Prolog

Przeg­rać po to, aby in­ni wyg­ra­li, to cza­sem więcej niż wygrać. 

Słońce nad Londynem zachodziło pozostawiając na niebie pomarańczową poświatę. Przez małe okno w stylu wiktoriańskim wpadały pojedyncze promienie. Na ogromnym łóżku z masą poduszek leżała drobna blondynka , a jej twarz okalały potoki łez , w ręce trzymała białą kartkę. Słowa na tej kartce zapisane zburzyły jej idealny świat. Dziewczyna z każdą sekundą czuła się coraz bardziej zrozpaczona , nie mogła zrozumieć dlaczego właśnie jej się to przytrafiło , przecież nigdy nie zrobiła niczego złego. Nie opuściła ani jednego dnia w szkole , w każdą niedzielę była na Mszy Świętej , pomagała organizacjom charytatywnym. Blondynka odłożyła list , wstała z łóżka i podeszła do toaletki z XIX wieku sprowadzonej z Włoch na życzenie jej ojca. Na jej blacie ustawione były fotografie - z kobietą około czterdziestki , chłopakiem o brązowych lokach i z dziewczyną o pięknych rudych włosach. Dziewczyna wzięła do ręki zdjęcie z chłopakiem i delikatnym ruchem pogładziła jego policzek , na szkło spadła ogromna łza. Osiemnastolatka nie mogła wyobrazić sobie życia bez Niego.